รักแรกพบ...แท้จริงเป็นอย่างไร

************************************

'แก เค้าขอโทษนะ เค้าขอโทษที่ทำตัวไม่ดี เค้าขอโทษที่ไปสนิทกะไตเติ้ลมากกว่าแก แกก็รู้ว่าคนที่ติดต่อได้แล้วก็พึ่งได้ก็มีไตเติ้ลคนเดียว เค้าแค่เป็นห่วงแกนะเว่ย เค้าไม่อยากให้แกเล่นเกมส์บ่อยเกินไป มันไม่ดีนะเว่ยแก บางทีงานรุ่นแกก็ไม่ได้มาทำเพราะแกไปอยู่ร้านเกม'

ธันย์มองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ มือวางค้างอยู่ที่แป้นโทรศัพท์ ชื่อแชทที่คุ้นเคยที่คุยกันมานานเกือบปี ก่อนที่จะคบกันได้ พวกเขาสองคนต้องฝ่าอุปสรรคกันมาหลายอย่าง เพราะก่อนที่พวกเขาจะคบกัน อีกฝ่ายกลับไปชอบเพื่อนร่วมห้องของเธอ และตกลงดูใจกัน แต่ไ่นานก็เลิกรากันเพราะเหตุผลบางอย่าง และเขาก็กลับมาคุยกับเธอ สุดท้ายเขาเอ่ยปากขอเธอคบหาดูใจกันไป

และในตอนนี้ ทั้งคู่ก็กำลังจะมาถึงจุดแตกหัก เรื่องสั้นๆคือ ฝ่ายชายอยู่ในช่วงวัยรุ่น ม1 ปลายๆ และช่วงนั้นคงจะเข้าใจกันดีว่าติดเกมส์ ธันย์ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ที่จะโทรตามหรือเฟสถามตลอดเวลา ด้วยความที่เป็นแฟนคนแรกของเธอ เธอก็อาจจะทำตัวน่ารำคาญและงี่เง่ามากไป 

มีอยู่หลายครั้งที่เธอติดต่อเขาไม่ได้ เธอจึงโทรหาคนในกลุ่มที่เธอคิดว่าพึ่งพาได้ที่สุด เขาคือไตเติ้ล

ปัญหาเริ่มเกิดขึ้นเรื่อยๆ เมื่อฝ่ายชายเข้าใจผิดว่าฝ่ายหญิงนอกใจ และไม่ยอมที่จะปรับความเข้าใจกับฝ่ายหญิงเลย และฝ่ายหญิงก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเพื่อที่จะให้ฝ่ายชายกลับมาคุยกับเธอ เธอจึงพิมพ์ข้อความไปหาเขา หวังที่เขาจะอ่านและตอบกลับมา ไหนๆก็วันวาเลนไทน์แล้วก็ใกล้วันครบรอบทั้งที 

'เค้าขอโทษนะ ที่เค้าทำให้แกอึกอัด แกอยากให้เค้าทำอะไร แกบอกเค้าได้นะ'

ธันย์ลังเลที่จะกดปุ่มส่ง แต่เมื่อเธอคิดกลับมาว่า ถ้าเธอไม่ส่ง พวกเขาก็คงจะยังเข้าใจผิดกันต่อไป เธอจึงรวบรวมความกล้าและกระแทกปุ่มส่งไป

*************************************

ฟลุ๊คยืนถือดอกกุหลาบสีแดงสดไว้ในมือ หมายปองที่จะมอบให้หญิงคนที่ตัวเองคุยกันมากว่าสองเดือน ซึ่งเป็นรุ่นน้องของเขาอยู่ 2 ปี เธอมีนามว่า พัดลม

ย้อนกลับไปเมื่อ 2 เดือนก่อน เมื่อโรงเรียนำได้จัดงานที่จะให้โรงเรียนในเครือเดียวกันมาทำความรู้จักและทำกิจกรรมร่วมกัน ฟลุ๊คได้เป็นหนึ่งในนักแสดงชุด รำวงหมู่ ที่จะมีทั้งชายและหญิงเท่าๆกันในการแสดง

พัดลมก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน ทั้งคู่บังเอิญพบกันตอนเตรียมตัวอยู่ในห้องแต่งตัว ระหว่างนั้น ฟลุ๊คก็ได้เจอ แป้ง ซึ่งเป็นรุ่นน้องของเขาอยู่ 2 ปีเช่นกัน แป้งอยากได้พี่ชาย และฟลุ๊คอยากได้น้องสาว ทั้งคู่จึงตกลงเป็นพี่ชายและน้องสาวที่สนิทกันในวันนั้น

กลับมาที่ พัดลม เธอคนนี้สนใจในด้านการถ่ายรูปซึ่งฟลุ๊คถนัดเรื่องนี้อยู่แล้ว ทั้งคู่จึงได้พูดคุยกันและสนิทกันในระดับหนึ่ง ทักคู่ได้ขอแลกเฟสบุคกันเพื่อที่จะได้ติดต่อและคุยกันได้ง่ายขึ้น ฟลุ๊คปลื้มผู้หญิงคนนี้ และเขาคิดว่าเขาอาจจะมีโอกาสได้คบกับเธอก็เป็นได้ และเวลานี้ก็มาถึง

วันวาเลนไทน์ที่โรงเรียนจัดขึ้นทุกปี ฟลุ๊คลงทุนซื้อตุ๊กตาหมีให้เธอพร้อมกับดอกกุหลาบสีแดงสดที่เขาถือไว้ในมือ

ตาของเขามองผ่านผู้คนมากมายกลางลานโรงเรียน และเขาก็พบเธอ คนที่เขาจะสารภาพรัก 

เขาสูดหายใจเฮือกใหญ่แล้วเดินตรงไปที่เธอทันที เมื่อเขาอยู่นระยะที่เขาสามารถสะกิดเธอได้ เขาจึงเอื้อมมือไปแตะที่ไหล่เธอ เขาพบแป้งอยู่ตรงนั้นด้วย ซึ่งพวกเขาก็ยิ้มให้กันและกันจากนั้นฟลุ๊คก็หันมาหาเธอ พัดลม 

"พัดลม พี่ให้นะ"

เขาเอ่ยปากพูดพร้อมกับยื่นดอกไม้และตุ๊กตาหมีให้เธอ เธออึ้งไปซักพักจากนั้นก็หันหน้าไปหาแป้ง เพื่อนของเธอ พัดลมดึงแป้งไปคุยที่อื่น ปล่อยให้ฟลุ๊คยืนงงงวยอยู่ตรงนั้น ด้วยความที่เป็นคนไม่คิดมาก ฟลุ๊คปล่อยให้ทั้งคู่ได้คุยกันโดยที่เขาเดินอยู่บริเวณแถวนั้น รอคำตอบที่เขาจะได้รับจากหญิงสาวที่เขาสารภาพรัก

*******************************

ขอความถูกส่งไปเรียบร้อย ที่เหลือเธอก็แค่ต้องรอเวลาและหวังว่าอีกฝ่ายจะอ่านและตอบข้อความของเธอ

ไม่นาน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ธันย์รีบหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาดู พร้อมปลดล็อคและเปิดอ่านแชทข้อความของแฟนเธอ

'แกรู้มั้ย ตั้งแต่ที่เค้าคบกับแกมาเกือบ 3 เดือนเนี่ย มันเป็นช่วงที่มีความสุขเหมือนกันนะ คิดไปคิดมาเนี่ย กว่าที่เราจะผ่านมาถึงจุดๆนี้มันก็ยากเหมือนกันนะ จริงๆเราก็รักแกมากนะเว่ย แต่บางทีแกก็ควรจะให้เวลาเราบ้าง ให้เวลาส่วนตัวเราบ้าง เราก็อึดอัดนะเว่ย หลังจากที่แกไปสนิทกะไอ่เติ้ลอ่ะ เราก็เริ่มคิดแล้วนะ ว่าแกจะนอกใจเรารึเปล่า เราไม่รู้หรอกว่ามันเป็นยังไงแต่ว่า เราคิดว่าเราหมดรักแกไปตั้งแต่แกไปคุยกับเติ้ลแล้วหว่ะ....'

*******************************

ฟลุ๊คมองเห็นน้องสาวของเขาเดินตรงมาที่เขา เขายิ้มให้เธอแล้วรีบวิ่งไปหาเธอ เขาสังเกตว่า พัดลม ไม่ได้อยู่กับเธอ เขาจึงมองหาเธอ

"พี่ฟลุ๊ค" แป้งร้องทักขึ้น ทำให้ฟลุ๊คมองกลับมาที่แป้ง เขาทำหน้างงพร้อมกำลังจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น

"พี่ฟลุ๊ค....พัดลมฝากมาบอกว่า...."

**************************************

'เค้าว่าเราเลิกกันเหอะ',

"พัดลมรับของจากพี่ไม่ได้ พัดลมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว"